Na tym emocjonalnym portrecie młoda kobieta z delikatnymi rysami twarzy z zamyśleniem wpatruje się w dal, a jej wyraz to fascynujące połączenie introspekcji i melancholii. Żywe pociągnięcia pędzla, starannie dobrane, ucieleśniają istotę jej charakteru, jednocześnie odkrywając duszę artysty. Delikatny niebieski kolor jej bluzki subtelnie kontrastuje z ciemnym tłem, które wydaje się owijać ją w ochronny kokon, jednocześnie podkreślając jej eteryczną obecność. Rozrzucone białe róże — emblemat romantyzmu — kwitną w pobliżu niej, sugerując związek z urodą i być może chwilowe poczucie nostalgii.

Praca pędzlem jest dynamiczna i ekspresyjna, nasycona grubymi warstwami farby, które przyciągają widza bliżej; każda warstwa opowiada historię namiętności i głębi. Kompozycja łączy poczucie spokoju pośród kolorowego chaosu, podczas gdy charakterystyczna technika impasto artysty nadaje dziełu jakość dotykową. Ten obraz ucieleśnia głębokie emocjonalne prądy Van Gogha, odzwierciedlając zmagania i aspiracje samego artysty, ulokowane w kontekście postimpresjonistycznego badania.