Obraz przedstawia urokliwą wiejską scenę, na której dominuje wysoki drewniany młyn stojący na palach, z lekko pochylonymi skrzydłami na tle łagodnie zachmurzonego nieba. Po prawej znajduje się uroczy biały domek z ciepłym czerwonym dachówkowym dachem, otoczony bujną zielenią, a jego okna rzucają cień i światło, tworząc spokojną, przytulną atmosferę. Pociągnięcia pędzla są żywe i fakturalne, z domieszką zieleni, brązów i delikatnych błękitów, które tworzą żywą, ale spokojną wiejską atmosferę. Na pierwszym planie widoczna jest uprawiana ziemia, sugerująca życie rolnicze splecione z naturalnym pięknem tego cichego miejsca.

Technika artysty jest wyraźnie impresjonistyczna, z luźnymi, ekspresyjnymi pociągnięciami, które podkreślają grę światła i atmosferę, a nie precyzyjne detale. Subtelne nakładanie się kolorów zaprasza widza do poczucia delikatnego wiatru i spokoju dnia, wywołując nostalgię za sielankowym spokojem. Obraz namalowany w 1894 roku odzwierciedla moment harmonii między strukturami ludzkimi a naturą, podkreślając wiejski urok krajobrazu Knokke oraz trwałe piękno prostej wiejskiej egzystencji.