ภาพวาดดึงดูดใจทันทีด้วยความเรียบง่ายและอารมณ์ที่ลึกซึ้ง ตัวเลขที่แสดงด้วยสีเขียวที่หม่นหมองและโทนสีดินดูเหมือนจะโผล่มาจากความฝัน รูปแบบของพวกมันแบนและเป็นแบบอย่าง องค์ประกอบตรงกลางนำเสนอฉากที่น่าสะเทือนใจ: ร่างหนึ่งแสดงด้วยคุณภาพที่เกือบจะเป็นทิพย์ รองรับด้วยร่างที่เศร้าโศกอื่นๆ ใบหน้าของพวกมันปราศจากลักษณะเฉพาะสื่อถึงความเศร้าโศกโดยรวมที่อยู่เหนืออัตลักษณ์ส่วนบุคคล

ภูมิทัศน์ในพื้นหลังพร้อมเนินเขาที่ทอดไปมาและท้องฟ้ากว้างใหญ่แสดงด้วยพู่กันที่กว้างและแสดงออก ศิลปินใช้จานสีที่จำกัด โดยส่วนใหญ่ใช้สีเขียวและโทนสีเหลืองคล้ำที่แตกต่างกัน สิ่งนี้สร้างความรู้สึกสงบและรกร้าง ความเข้มแข็งทางอารมณ์ของภาพวาดอยู่ที่ความสามารถในการกระตุ้นความรู้สึกเห็นอกเห็นใจและความเคารพ เหมือนกับการเป็นพยานในพิธีกรรมโบราณที่เล่นในสถานที่ห่างไกลและเป็นนิรันดร์