Resim, keskin sadeliği ve duygusal derinliğiyle anında büyülüyor. Soluk yeşiller ve toprak tonlarında tasvir edilen figürler, bir rüyadan çıkar gibi, biçimleri biraz düzleşmiş ve stilize edilmiş. Merkezdeki kompozisyon dokunaklı bir sahne sunuyor: neredeyse dünyevi bir nitelikte tasvir edilen bir figür, diğer kederli figürler tarafından destekleniyor. Belirli özelliklerden yoksun yüzleri, bireysel kimliklerin ötesine geçen kolektif bir kederi ifade ediyor.

Arka plandaki manzara, dalgalı tepeleri ve engin gökyüzü ile geniş, etkileyici fırça darbeleriyle tasvir edilmiştir. Sanatçı, çoğunlukla yeşil ve hardal tonlarının varyasyonlarını kullanarak sınırlı bir palet kullanır. Bu, hem dinginlik hem de ıssızlık hissi yaratır. Resmin duygusal gücü, şefkat ve saygı duygularını uyandırma yeteneğinde yatar. Sanki uzak ve zamansız bir yerde gerçekleşen eski bir ritüele tanık olmak gibi.