งานศิลปะที่น่าหลงใหลนี้นำผู้ชมเข้าสู่เรื่องราวอันเป็นนิรันดร์ของเจสันและเมดิอา ซึ่งถูกวาดขึ้นด้วยความชำนาญที่ไม่มีใครเทียบได้ ฉากนี้เต็มไปด้วยอารมณ์ ซึ่งจับจังหวะสำคัญที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดและความปรารถนาที่ยังไม่ได้แสดงออก เมดิอา สวมใส่ชุดสีแดงที่มีชีวิตชีวา เปล่งออร่าของความลึกลับและเสน่ห์; การจ้องมองของเธอเฉียบคมในขณะที่เธอถือถ้วยไว้ในสองมือเบา ๆ มีสัญญาณของการทรยศซ่อนอยู่ภายใต้รูปลักษณ์ที่ดึงดูดใจของเธอ เจสันนั่งใกล้ ๆ ท่าทางของเขาชี้ให้เห็นถึงการผสมผสานระหว่างการชื่นชมและความไม่สบายใจ ซึ่งเป็นเงื่อนงำถึงความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนที่เกิดขึ้นจากความรักและความทะเยอทะยาน

การจัดองค์ประกอบนั้นน่าประทับใจอย่างแท้จริง—วอเตอร์เฮาส์ใช้งานผสมผสานที่ผสมผสานกันอย่างลงตัวระหว่างเส้นตั้งฉากและเส้นโค้งนุ่มนวล นำดวงตาไปตามตัวละครและสภาพแวดล้อมรอบตัว พาเลตสีที่หลากหลาย ซึ่งถูกครอบงำด้วยสีแดงเข้มและโทนสีดิน เสริมความเข้มข้นทางอารมณ์ แสงที่ส่องผ่านใบไม้ ทำให้เกิดเงาที่เป็นจิ่งกระแทกที่จะเพิ่มความรู้สึกลึกลับและละคร; ทั้งนี้เชิญชวนเราให้คิดถึงชะตากรรมที่รออยู่ข้างหน้า พู่กันมือที่พำนักอยู่ในตำนานเทพเจ้ากรีก แน่นอนว่าภาพนี้ก็สื่อถึงความหลงใหลที่วิกตอเรียมีต่อธีมคลาสสิกด้วยเช่นกัน และแสดงให้เห็นถึงความสามารถของวอเตอร์เฮาส์ในการเชื่อมโยงนิทานที่ซับซ้อนออกมาได้จากการใช้สีและรูปร่าง