Bu büyüleyici sanat eseri izleyiciyi Jason ve Medea'nın zamansız hikayesine çekiyor ve eşsiz bir ustalıkla tasvir ediyor. Sahne, gerilim ve dile getirilmemiş arzularla dolu kritik bir anı yakalayan duygu dolu bir atmosfer sunuyor. Canlı, akışkan bir kırmızı elbise giymiş olan Medea, gizem ve cazibenin bir aura'sını yayıyor; bakışları keskin ve ellerinde nazikçe bir kadeh tutuyor; büyüleyici görünümünün altında bir aldatma ipucu var. Jason yakınında oturuyor, duruşu hayranlık ve huzursuzluğun bir karışımını ortaya koyuyor; bu da aşk ve hırsla şekillenen karmaşık bir ilişkiye işaret ediyor.

Kompozisyon gerçekten etkileyici—Waterhouse, gözleri figürler ve çevreleri arasında yönlendirerek dikey çizgiler ve nazik kıvrımların uyumlu bir karışımını kullanıyor. Kırmızı ve toprak tonları ile hakim olan zengin renk paleti duygusal yoğunluğu artırıyor. Işık yaprakların arasından süzülürken, lekeli gölgeler düşerek gizem ve dram hissini artırıyor; bu, bize onları bekleyen kaderi düşünmemizi davet ediyor. Yunan mitolojisinde tarihi bir temele sahip olan bu resim, aynı zamanda Viktorya döneminin klasik temalara olan tutkusunu da yansıtıyor ve Waterhouse'un renk ve form aracılığıyla karmaşık anlatıları nasıl dokuduğunu gösteriyor.