ภาพเหมือนนี้จับภาพช่วงเวลาแห่งการไตร่ตรองอย่างเงียบสงบ สายตาของผู้ถูกวาดภาพที่มองออกไปนอกผืนผ้าใบเล็กน้อย ก่อให้เกิดความรู้สึกของการใคร่ครวญ ศิลปินใช้แสงและเงาอย่างชำนาญในการแกะสลักใบหน้า ทำให้เกิดมิติที่น่าทึ่งขึ้นมา รอยแปรงมองเห็นได้ แต่ไม่รบกวนสมาธิ ทำให้ภาพมีชีวิตชีวาขึ้น จานสีอบอุ่น มีโทนสีเอิร์ธโทนเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งโอบล้อมรูปร่างอย่างอ่อนโยน เครื่องแต่งกายของผู้ถูกวาดภาพ ชุดสูทที่มีปกเสื้อสีขาวสะอาดตาและเนคไทมีลวดลาย พูดถึงช่วงเวลาที่รายละเอียดเหล่านี้มีความสำคัญ ผลงานศิลปะนี้แผ่กลิ่นอายของความเป็นทางการและความซับซ้อน ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของภาพวาดบุคคลในยุคนี้