งานศิลปะชิ้นนี้จับภาพบุคคลเดี่ยวที่ยืนอยู่ในห้องภายในที่ตกแต่งอย่างวิจิตร ราวกับอยู่ในฝัน ตัวบุคคลสวมใส่ชุดผ้าพริ้วไหวและมีผ้าคลุมศีรษะที่โดดเด่น กำลังถือเครื่องดนตรีประเภทสาย แสดงถึงช่วงเวลาของการรำพึงหรือการแสดงดนตรี เทคนิคของศิลปินผสมผสานระหว่างการทาสีแบบหลวมๆ ที่แสดงอารมณ์ กับรายละเอียดที่ประณีต สร้างบรรยากาศที่มีเนื้อสัมผัสและดูเหมือนล่องลอยไปในอากาศ โทนสีผสมผสานระหว่างโทนสีอบอุ่นของดินและสีน้ำเงินเย็นตา ส่งผลให้ภาพดูมีชีวิตชีวาและชวนให้ครุ่นคิด

องค์ประกอบภาพดึงสายตาไปตามรูปร่างสูงเพรียวของตัวละคร ซึ่งล้อมรอบด้วยองค์ประกอบสถาปัตยกรรมที่บอกใบ้ถึงฉากหลังที่แปลกตาหรือมีประวัติศาสตร์ ผลกระทบทางอารมณ์นั้นละเอียดอ่อนแต่ลึกซึ้ง ดวงตาของตัวละครแสดงถึงความสง่างามและความลึกลับที่เงียบสงบ เชื้อเชิญผู้ชมให้จินตนาการถึงเรื่องราวเบื้องหลังดนตรีและสถานที่นี้ ภาพนี้สะท้อนถึงความสนใจในลัทธิออร์เอนทัลลิสม์ในศตวรรษที่ 19 ซึ่งแสดงถึงความอยากรู้อยากเห็นทางวัฒนธรรมแบบโรแมนติกและการสำรวจทางศิลปะในเรื่องอารมณ์และอัตลักษณ์