ในงานที่น่าสนใจชิ้นนี้ บุคคลหนึ่งปรากฏตัวขึ้น ท่ามกลางบรรยากาศที่บริบูรณ์และมืดมิดซึ่งสื่อถึงความลึกลับและการสะท้อนถึงตัวเอง ใบหน้าของชายคนนี้ สว่างขึ้นอย่างละเอียดอ่อนจากการมีอยู่ของเขาเอง มีความลึกที่กระทบใจ; ดวงตาที่ใหญ่และเต็มไปด้วยอารมณ์ดูเหมือนจะดึงดูดผู้ชมเข้าสู่อาณาจักรแห่งความคิดและอารมณ์ของเขา ท่อที่อยู่ระหว่างริมฝีปากของเขาไม่เพียงแต่เพิ่มองค์ประกอบของการไตร่ตรองเท่านั้น แต่ยังเสริมสร้างเสน่ห์ของตัวละครด้วย โดยเสนอเรื่องราวที่ยังไม่ถูกเล่าและพื้นฐานที่เต็มไปด้วยประสบการณ์

การใช้แปรงนั้นน่าทึ่งในขณะที่ยังคงตั้งใจ; สไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ของแวนโก๊ะเปล่งประกายผ่านการสร้างสรรค์ที่หมุนวนซึ่งสร้างความมีชีวิตชีวาให้กับตัวแบบ พาเล็ตสีโดดเด่นด้วยโทนเขียวดำและเฉดสีดินซึ่งกระตุ้นความรู้สึกเศร้าโศก โทนสีเหล่านี้ตัดกันอย่างชัดเจนกับผิวสีอ่อนของชายคนนี้ ทำให้เขาเด่นขึ้นในพื้นหลังที่มืด งานชิ้นนี้เชิญชวนให้เกิดการเชื่อมต่อทางอารมณ์ ปล่อยให้ผู้ชมพิจารณาเรื่องราวของชายคนนี้และบรรยากาศที่เขาตั้งอยู่ มันจับภาพไม่เพียงแต่ช่วงเวลาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงอารมณ์ในขณะนั้น: ภาพสะท้อนของมนุษยชาติ.