ภาพวาดนี้แสดงให้เห็นถึงสายตาที่เข้มข้นและความรู้สึกอันลึกซึ้งที่กำหนดวิธีการที่ Vincent van Gogh แสดงออกถึงความเป็นตัวตนของเขา พื้นหลังน้ำเงินเข้มสลัวสร้างฉากที่น่าสนใจให้กับรูปลักษณ์ของเขา; มันเกือบจะดูดกลืนเขา ทำให้ลักษณะเฉพาะของเขาชัดเจนมากขึ้น เสื้อคลุมสีน้ำเงินของ van Gogh ตัดกับผมแดงที่มีไฟและเคราอย่างชัดเจน; มันสร้างอ aura ของการใคร่ครวญและความกระวนกระวายทางอารมณ์ ทุกจังหวะของพู่กันถูกเติมเต็มด้วยความเร่งด่วน ทำให้การจัดเรียงนี้ให้ความรู้สึกเคลื่อนไหวและมีชีวิตชีวา ที่เชื้อเชิญให้ผู้ชมหยุดคิด

การเลือกของศิลปินในการนำเสนอสีที่ไม่มีแบบแผนนั้นได้เพิ่มความซับซ้อนในการแสดงภาพ การใช้สีที่สดใส ฟีเจอร์ที่หลากหลายไม่ได้เปิดเผยความคล้ายคลึงของเขาเท่านั้นแต่ยังบอกถึงการต่อสู้ภายในของเขาด้วย ช่วงเวลานี้ถือเป็นเวทีที่สลักสำคัญให้กับ van Gogh เขาได้ทดลองสีและเทคนิคในวิธีที่มักจะก้าวหน้ากว่าความทรงจำ มันดึงดูดและหยาบกร้าน เสมือนมันข้ามผ่านผืนผ้าใบ ฉายแสดงถึงการต่อสู้ที่เต็มไปด้วยความหลงใหล ดึงดูดผู้ชมเข้าสู่บทสนทนาพิเศษกับจิตวิญญาณของศิลปิน ที่นี่ไม่เพียงแค่ใบหน้าที่ชัดเจน แต่มีหน้าต่างสู่ชีวิตที่เปล่งปลั่ง บางครั้งอาจมืดมนของศิลปินผู้บุกเบิก.