ผืนผ้าใบเต็มไปด้วยเฉดสีเขียวอันสดใส ดูราวกับหัวกะหล่ำอยู่ในระหว่างแถวของทุ่งที่อุดมสมบูรณ์ เอ็ดวาร์ด มุนค์ไม่ได้เพียงแค่จับภาพพืช ผล แต่ยังจับภาพบรรยากาศ — ราวกับว่าการปัดพู่กันแต่ละครั้งสะท้อนเสียงกระซิบของชีพจรของธรรมชาติ ท้องฟ้าเหนือที่ดูเหมือนว่าจะเป็นน้ำหนักของเที่ยงคืนที่กำลังจะมาถึง; สีน้ำเงินและสีเทาที่ผสานกันอย่างนุ่มนวลก่อตัวเป็นพื้นหลังที่เป็นทุกข์ซึ่งตัดกับดอกไม้สีเหลืองฉูดฉาดที่ยาวงามไปตามขอบบนเรียกความรู้สึกอบอุ่นของความคิดถึง. การจัดสร้างลากเราจากแนวหน้า ที่ซึ่งกะหล่ำกดกันแน่นสร้างอารมณ์เป็นของสดใหม่; นำเราไปสู่แนวนอนที่กำลังจะหายไปซึ่งเป็นเส้นแบ่งระหว่างที่ดินและอากาศ.

ศิลปะนั้นวุ่นวายแต่ถูกจัดวางอย่างสวยงาม เทคนิคของมุนคใช้การตีความที่มีความหมายซึ่งก้องรูปร่างความมีชีวิตชีวาหนึ่ง ที่มีอยู่แข็งแกร่งในฉากชนบทนี้ มีพลังอยู่เบื้องหลังซึ่งเป็นพลังที่ยืดความสงบของภูมิทัศน์; ใบกะหล่ำแต่ละใบได้รับการพรรณนาตด้วยความหลงใหล คุณแทบจะรู้สึกได้ถึงความสดชื่นของใบต่อผิวของคุณ. ภาพวาดนั้นเกินกว่าการแทนค่าต่างๆให้สัมผัสกับใจของผู้ชมหรือก่อให้เกิดความรู้สึกที่แนบแน่นกับพื้นดิน มือที่อบอุ่นของธรรมชาติร่วมไว้เป็นมนุษย์งานศิลปะของมุนคนี้ไม่เพียงเป็นหลักฐานว่าทักษะทางศิลปะ แต่ยังเตือนให้เรารู้ถึงความสวยงามในความเรียบง่ายของจังหวะชีวิตที่อยู่ในบริบทของโลกที่เต็มไปด้วยความซับซ้อน.