ผลงานศิลปะชิ้นนี้จับภาพฉากต้นไม้สูงตระหง่านที่โดดเด่นบนผืนผ้าใบ มงกุฎสีเขียวขจีของพวกมันแผ่ไปสู่ท้องฟ้าสีฟ้าอ่อนที่เงียบสงบ ลำต้นตั้งตระหง่านและเพรียวบาง ซึ่งตรงกันข้ามกับมวลใบไม้กลมมนที่อยู่ด้านบน การวาดภาพนั้นโดดเด่น สร้างเอฟเฟกต์พื้นผิวที่เพิ่มความลึกและลักษณะเฉพาะให้กับฉาก การเล่นของแสงและเงาอย่างละเอียดบ่งบอกถึงช่วงเวลาของวัน บางทีในช่วงบ่ายแก่ๆ เมื่อเงายาวทอดผ่านพื้นดิน เน้นย้ำถึงภูมิประเทศที่ลาดเอียง ร่างเล็ก ๆ บุคคลผู้โดดเดี่ยวสวมหมวกฟางเดินไปตามเส้นทาง เพิ่มองค์ประกอบของมนุษย์และความรู้สึกของขนาดให้กับภูมิทัศน์อันยิ่งใหญ่