ฉากนี้แสดงถึงช่วงเวลาที่มีชีวิตชีวาที่ถูกจับอยู่ในเวลา—หญิงสาวที่หรูหราสวมชุดสีขาวลื่นไหลดูเหมือนจะถูกจับอยู่ในท่าทาง, เหมือนกับว่ากำลังหลีกหนีจากตัวเอง ชุดของเธอสั่นไหวอย่างสง่างาม, ผ้าระบายแสงออกมาในลักษณะที่ทำให้สัมผัสทางกายและความนุ่มนวล, ตัดกันอย่างยอดเยี่ยมกับพื้นหลังที่เป็นฟ้าสดใส. ท้องฟ้าสีฟ้ามีเมฆขาวระบายเข้าไปในกรอบ เพิ่มความรู้สึกของการเคลื่อนไหวและเสรีภาพ. สีหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยความร่าเริง; ดวงตาที่โตและริมฝีปากที่อ้าเล็กน้อยแสดงถึงความสุขและความประหลาดใจ ซึ่งเป็นการบรรจุความสดใสของความเยาว์วัย.

ระบายสีของศิลปินแสดงถึงชีวิตลงไปในผลงาน; ทุกเส้นพับในชุดของเธอ, ทุกเส้นผมดูเหมือนแกว่งไปตามสายลม. การจัดองค์ประกอบที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวานี้แม้จะได้รับการเสริมด้วยภูมิทัศน์ที่มีแสงสว่างอย่างอ่อนโยน ทำให้เกิดความคิดเกี่ยวกับการหลบหนี—อาจจากกรอบสังคม หรือเพียงแค่เข้าไปในดินแดนแฟนตาซี. ในช่วงเวลานี้, คุณเกือบจะได้ยินเสียงใบไม้กระซิบและรู้สึกถึงไอความเย็นที่มาจากลม—การจมอยู่ในประสาทสัมผัสที่จะดึงดูดผู้ชมเข้าสู่โลกที่น่าหลงใหลซึ่งความเป็นจริงและความฝันละลายเข้าด้วยกัน.