งานศิลปะที่อ่อนโยนชิ้นนี้สะท้อนภาพของหญิงสาวนั่งเอนตัวอย่างสง่างามบนโซฟาตกแต่งวิจิตร โดยใช้โทนสีพาสเทลและดินสอสีอ่อนเป็นหลัก งานชิ้นนี้สร้างสมดุลระหว่างแสงและเงาได้อย่างนุ่มนวล ส่งผ่านความรู้สึกสงบและการพักผ่อนที่เงียบสงบ ท่าทางที่ผ่อนคลายของหญิงสาว—ศีรษะพิงหมอน ตาปิดหรือเกือบจะปิด และร่างกายวางอย่างสง่างามบนโซฟารูปโค้ง—สื่อถึงช่วงเวลาของการพักผ่อนหรือภาวะครุ่นคิด เส้นสายของชุดที่พลิ้วไหววาดด้วยเส้นที่รวดเร็วและมั่นใจ เพิ่มความรู้สึกอ่อนโยนและความเป็นผู้หญิงในฉาก ในขณะที่โทนสีอ่อนประกอบด้วยสีครีม ชมพูอบอุ่น และเติมแต่งด้วยสีเหลืองอมน้ำตาลให้ความรู้สึกอบอุ่นและใกล้ชิด หมวกกลมที่เธอถือไว้บนตัก ตกแต่งด้วยโบว์ที่โดดเด่น เป็นจุดสนใจที่ตัดกับความเบาของผ้าอย่างลงตัว

องค์ประกอบเน้นที่เส้นขอบและความลื่นไหล แสดงให้เห็นถึงความชำนาญของศิลปินในเทคนิคการจับภาพรูปร่างมนุษย์อย่างเรียบง่ายแต่แฝงด้วยความหมาย การตกแต่งขอบโซฟาด้วยเส้นโค้งที่สง่างาม โอบรอบรูปร่างเหมือนกอดอันอบอุ่น ชูชันช่วงเวลาการพักผ่อนที่หรูหราและเงียบสงบ ในด้านอารมณ์ งานชิ้นนี้ปลุกความคิดถึงความเพลิดเพลินและความสงบในอดีต—สามารถสัมผัสเนื้อผ้าที่นุ่มนวล เสียงกระซิบของบ่ายที่เงียบสงบ และบางทีอาจเป็นความเศร้าเล็กๆ ของความงามที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในฐานะงานศิลปะรูปธรรมในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ผลงานชิ้นนี้เป็นตัวแทนแห่งเสน่ห์และความสง่างามของความงามแบบ Belle Époque ที่ความสง่างามและความประณีตบรรจบกับความเป็นส่วนตัวและความใกล้ชิด