ภาพวาดนี้จับภาพช่วงเวลาแห่งการกอดอย่างใกล้ชิด ตัวเลขต่างๆ ถูกแสดงด้วยรูปแบบที่เรียบง่ายและระนาบสีที่หนาและแบน ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของสไตล์ของศิลปิน องค์ประกอบถูกครอบตัดอย่างใกล้ชิด โดยเน้นความสนใจของผู้ชมไปที่ปฏิสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดระหว่างตัวเลข สีน้ำเงินเข้มของโซฟาให้พื้นหลังที่ตัดกัน เน้นรูปร่างของตัวเลขและความเข้มข้นของการกอด จานสีดิบและน่าทึ่ง ใช้สีและค่าที่ตัดกันเพื่อสร้างความลึกและเน้นน้ำหนักทางอารมณ์ของฉาก

ศิลปินใช้แสงและเงาเพียงเล็กน้อย และฉากนี้สื่อถึงความรู้สึกของความเข้มข้นทางอารมณ์ ตัวเลขดูเหมือนหลงอยู่ในช่วงเวลาของพวกเขา โลกส่วนตัวที่ได้รับการปกป้องจากการจ้องมองโดยตรงของผู้ชม มันกระตุ้นความรู้สึกโหยหา ความปรารถนา และธรรมชาติที่ซับซ้อนของความสัมพันธ์ของมนุษย์ งานนี้เป็นตัวอย่างสำคัญของความสามารถของศิลปินในการกลั่นอารมณ์ที่ซับซ้อนให้เป็นคำแถลงด้วยภาพที่มีประสิทธิภาพและกระชับ