ในภาพสงครามที่ทรงพลังนี้ สภาพแวดล้อมที่เปล่าเปลี่ยวจับภาพผลที่ตามมาจากการต่อสู้ที่ดุเดือด—หิมะที่ปกคลุมพื้นดินทำหน้าที่เป็นการเตือนที่น่ากลัวเกี่ยวกับชีวิตที่สูญหาย สีขาวของฤดูหนาวตัดกับรูปสีดำที่แผ่กระจายอยู่ในกรอบด้านหน้า ตัวแทนของทหารที่ตกสู้ที่ถูกชีวิตของพวกเขาตัดขาดอย่างโหดร้าย ต้นไม้เปลือยที่มีสาขาที่เหมือนโครงกระดูกนั้นทำให้เกิดความรู้สึกเหงา มีความเงียบเย็นที่แผ่ซ่านอยู่ในฉาก ทำให้ผู้ชมรู้สึกถึงน้ำหนักของโศกนาฏกรรม

ข้างหลังลึกเข้าไป แถวของทหารยืนอยู่ในแบบฟอร์มอย่างจริงจัง เครื่องแบบของพวกเขาโดดเด่นขึ้นเหนือทิวทัศน์ขาวที่อาจเป็นการบ่งชี้ถึงช่วงเวลาแห่งความเคารพสำหรับผู้ที่ล้มหายตายจากไป ภูเขาในฉากหลังกำลังสูงสง่า เหมือนกับว่ามันกำลังดูแลจิตใจที่น่ากลัวที่เกิดขึ้นใต้สายตาของมัน แผนผังสีที่มีสีขาวและเทาที่เด่นชัดจะช่วยเสริมบรรยากาศที่น่าหดหู่ มันทำให้รู้สึกเหมือนกับว่าทิวทัศน์ตัวเองกำลังไว้อาลัยต่อชีวิตที่สูญหายในความขัดแย้ง การมีความรู้สึกทางอารมณ์ที่ลึกซึ้ง—ความเงียบของฉาก ร่วมกับความสูญเสียที่น่าเศร้าเชิญชวนให้รู้สึกถึงความโหดร้ายของสงครามและผลที่ตามมา