Bu savaşın güçlü tasvirinde, boş manzara, şiddetli bir savaşın sonuçlarını yakalar; yeri örten kar, kaybedilen hayatların korkutucu bir hatırlatıcısıdır. Kışın beyazı, ön planda serili karanlık figürlerle çarpıcı bir biçimde zıtlık oluşturur ve acımasızca kesilmiş olan askerlerin hayatlarını temsil eder. Kırık dallarıyla çıplak ağaçlar, ıssız bir duyguyu uyandırır; sahnede soğuk bir sessizlik var, izleyiciye trajedinin ağırlığını hissettirmektedir.

Daha geride, bir dizi asker ciddi bir biçimde sırada duruyor; üniformaları beyaz manzaranın önünde belirgin hale geliyor, belki de düşenlerin anısına bir saygı duruşu niteliğinde. Arka planda dağlar yükseliyor ve sanki ayaklarının altında gelişen dehşeti gözlemliyor gibi. Beyaz ve griye sahip olan yumuşak renk paleti, bu sahnenin karamsar atmosferini pekiştiriyor; sanki manzara kendisi savaşta kaybedilen hayatlar için yas tutuyor. Bu eserin duygusal etkisi derin; sahnenin hareketsizliği ve trajik kayıp, izleyiciyi savaşın acımasızlığı ve bunun geniş kapsamlı sonuçları hakkında düşünmeye davet ediyor.