ภาพเหมือนนี้ถ่ายทอดความงดงามอ่อนเยาว์ของหญิงสาวผู้สวมโบว์สีชมพูอ่อนโยน เติมเต็มภาพด้วยความนุ่มนวลและเสน่ห์ที่ละเอียดอ่อน ศิลปินใช้การระบายแปรงที่นุ่มนวลและโทนสีที่กลมกลืนกัน สร้างบรรยากาศสงบเงียบ โดยสีชมพูพาสเทลของดอกไม้ตัดกับสีทองของชุดและริบบิ้นสีเข้มที่ประดับผมหยิกของเธออย่างลึกซึ้ง แววตาของเธอสงบแต่มีเสน่ห์ ดึงดูดผู้ชมเข้าสู่ช่วงเวลาที่เงียบสงบ ราวกับกระซิบเรื่องราวของความบริสุทธิ์และความงามที่ซ่อนเร้น

องค์ประกอบภาพมีความใกล้ชิดและโฟกัสที่ตัวบุคคล โดยมีพื้นหลังที่มีเนื้อผิวหยาบและเกือบจะเป็นสไตล์อิมเพรสชันนิสม์ ซึ่งไม่รบกวนสายตา แต่ช่วยเน้นความโดดเด่นของบุคคล การเล่นแสงและเงาอย่างละเอียดอ่อนบนใบหน้าและไหล่แสดงให้เห็นถึงความชำนาญของศิลปินในการถ่ายทอดโทนสีผิวและเนื้อผ้า งานชิ้นนี้สะท้อนถึงความงามของศิลปะแนวภาพเหมือนในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ถึงต้นศตวรรษที่ 20 ที่เน้นจับภาพบุคลิกและอารมณ์มากกว่าความสมจริงอย่างเคร่งครัด