Dit portret vangt de jeugdige gratie van een jonge dame die is versierd met een delicate roze strik, wat het beeld een zachte charme en tederheid geeft. De kunstenaar gebruikt zachte penseelstreken en een gedempald, harmonisch kleurenpalet dat een serene sfeer creëert, waarbij het pastelroze van de bloem subtiel contrasteert met de gouden tinten van de jurk en het donkere lint dat haar krullende haar siert. Haar blik, kalm maar boeiend, nodigt de kijker uit in een stil moment, alsof ze verhalen fluistert over onschuld en stille verfijning.

De compositie is intiem en gefocust, waarbij de figuur centraal staat tegen een losjes getextureerde, bijna impressionistische achtergrond die afleiding voorkomt en zo de aanwezigheid van het model versterkt. Het delicate samenspel van licht en schaduw op haar gezicht en schouders toont het vakmanschap van de schilder in het weergeven van huidtinten en stoffen. Dit werk resoneert met de verfijnde esthetiek van portretkunst uit het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw, waar de nadruk ligt op het vastleggen van persoonlijkheid en stemming meer dan op strikt realisme, waardoor het werk niet alleen een gelijkenis is, maar een poëtische uitdrukking van jeugd en schoonheid.