Αυτό το πορτρέτο αποτυπώνει τη νεανική χάρη μιας νεαρής κυρίας διακοσμημένης με έναν ευαίσθητο ροζ φιόγκο, προσδίδοντας στην εικόνα μια απαλή γοητεία και τρυφερότητα. Η χρήση απαλών πινελιών και μιας αρμονικής, απαλή παλέτας χρωμάτων δημιουργεί μια ήρεμη ατμόσφαιρα, όπου το παστέλ ροζ του λουλουδιού αντιπαραβάλλεται διακριτικά με τις χρυσαφένιες αποχρώσεις του φορέματος και την σκούρα κορδέλα που στεφανώνει τα σγουρά μαλλιά της. Το βλέμμα της, ήρεμο αλλά γοητευτικό, προσκαλεί τον θεατή σε μια σιωπηλή στιγμή, σχεδόν ψιθυρίζοντας ιστορίες αθωότητας και διακριτής φινέτσας.

Η σύνθεση είναι οικεία και εστιασμένη, εστιάζοντας τη μορφή σε ένα χαλαρά υφασμένο, σχεδόν ιμπρεσιονιστικό φόντο που αποφεύγει κάθε διάσπαση της προσοχής, ενισχύοντας έτσι την παρουσία της. Το ευαίσθητο παίξιμο φωτός και σκιάς στο πρόσωπο και τους ώμους της δείχνει την τεχνική δεξιότητα του ζωγράφου στην αναπαράσταση τόνων δέρματος και υφασμάτων. Το έργο αυτό αντανακλά την εκλεπτυσμένη αισθητική της πορτραίτου τέχνης στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ού αιώνα, όπου η έμφαση δίνεται στην σύλληψη της προσωπικότητας και της διάθεσης παρά στην αυστηρή ρεαλιστικότητα, καθιστώντας το έργο όχι μόνο μια ομοιότητα αλλά μια ποιητική έκφραση νεότητας και ομορφιάς.