ในภาพพอร์ตเทรตที่ใกล้ชิดนี้ ตัวละคร—ชายผู้มีท่าทางคิดอยู่—แบกน้ำหนักของประสบการณ์ในใบหน้าที่ผอมโซของเขา แว่นตาของเขาซึ่งเอียงเล็กน้อยเพิ่มอารมณ์เชิงพินิจขณะที่ท่อสูบอยู่ระหว่างนิ้วของเขาโดยเบา ๆ แสดงถึงช่วงเวลาของความโดดเดี่ยวและการครุ่นคิด พาเล็ตต์สีมีความนุ่มนวลแต่มีความอบอุ่น มีสีน้ำตาลอ่อน สีน้ำตาลอ่อน และสีพีชที่ละเอียด ซึ่งสร้างบรรยากาศอันน่าเชื่อถือที่ส่งเสียงลึกเข้าไปในจิตใจของผู้ชม แสงจางเจือไปบนพื้นผิว พร้อมสร้างขนาดให้กับพู่กันซึ่งเป็นรูปร่างที่ก่อให้เกิดเคราของเขาและรอยพับบนเสื้อผ้าของเขา

เมื่อมองดูนานขึ้น อารมณ์ในชิ้นงานนี้เริ่มเผยออกมา; ผู้ชมรับรู้ถึงน้ำหนักของวิจารณญาณและความเปราะบางของชีวิต งานพู่กันที่ดูคล้ายเป็นคติธรรมชาติทำให้ความจริงเบลอ สร้างปฏิกิริยาที่ทำให้รู้สึกถึงความฝันซึ่งทำให้นึกถึงความทรงจำในอดีต จากบริบททางประวัติศาสตร์ ผลงานนี้สามารถเห็นได้ว่าเป็นการสำรวจที่ศิลปินได้ทำในช่วงศตวรรษที่ 19 เรื่องการสำรวจด้วยการผสมผสานระหว่างสีและรูปแบบในเชิงสร้างสรรค์ นี่คือจุดสำคัญในงานของเอ็ดวาร์ด มุนัค ในระหว่างที่เขานำทางการสำรวจในประเด็นเกี่ยวกับตัวตน ของความตาย และความซับซ้อนของอารมณ์มนุษย์。