ในภาพวาดอัตตภาพนี้ ศิลปินจับภาพช่วงเวลาแห่งการสะท้อนตนเอง โดยนั่งอยู่ในสตูดิโอที่ดูเหมือนจะมีพลังจากความคิดสร้างสรรค์ แสงที่ส่องลงมาเบา ๆ ทำให้ใบหน้าของเขามีมิติและให้สัมผัสกับเคราของเขา ขณะที่ท่าทางของเขาที่หันไปทางขวานั้นเชิญชวนผู้ชมเข้ามาสู่อาณาเขตของเขา ใบหน้าของเขาจะขยับไปมา สร้างบรรยากาศที่ลื่นไหลที่ผู้ชมสามารถสัมผัสได้

องค์ประกอบหลัก ๆ ของภาพดูเป็นโทนสีพื้นบ้าน ซึ่งมีลักษณะที่แตกต่างจากการกระทบกับละอองน้ำบนเสื้อเชิ้ตและพื้นหลังของกล่องที่ยืนอยู่ กาลธีผลงานนี้เป็นภาพที่สร้างขึ้นให้ใกล้ชิดและคิดทบทวนยิ่งขึ้น การมองไปที่ภาพวาดนี้ คุณไม่สามารถหลีกเลี่ยงการรู้สึกถึงความเชื่อมโยง; มันสะท้อนความคิดเกี่ยวกับการค้นหาทางศิลปะ รวมถึงการต่อสู้ที่เงียบงันในกระบวนการสร้างสรรค์และการสะท้อนตนเองในทุกภาพที่ฉายแสดง