ภาพวาดนี้บันทึกช่วงเวลาแห่งความสงบ ชายชาวเซอเคียนสวมชุดสีเข้มที่สง่างามยืนอยู่ข้างม้าขาวอันงดงาม ม้าที่มีขนละเอียดอ่อนและตกแต่งด้วยอานม้าที่ประณีตดูเหมือนจะมีศักดิ์ศรีอันเงียบสงบสะท้อนถึงความสุขุมของคนเลี้ยงม้า ศิลปินใช้แสงอย่างเชี่ยวชาญเพื่อเน้นรูปร่างของม้า โดยเปรียบเทียบสีขาวบริสุทธิ์ของมันกับโทนสีเข้มของพื้นหลังและเสื้อผ้าของชาวเซอเคียน ภูเขาในระยะไกลพร่ามัวเบา ๆ ทำให้เกิดทิวทัศน์อันกว้างใหญ่

องค์ประกอบมีความสมดุล โดยมีรูปทรงอยู่ตรงกลาง ยึดสายตาของผู้ชมไว้ มันเป็นภาพบุคคลของทั้งคนและสัตว์ซึ่งรวมกันด้วยสายสัมพันธ์ที่ไม่แสดงออก ลักษณะการวาดของ Delacroix นั้นเพิ่มพื้นผิวแบบไดนามิกที่กระตุ้นอากาศโดยรอบพวกมัน มันให้ความรู้สึกเหมือนคนเราสามารถเอื้อมมือไปสัมผัสขนสัตว์ที่อ่อนนุ่ม ตัวเลขในระยะไกลหมายถึงฉากของกิจกรรมที่พลุกพล่าน ซึ่งช่วยเพิ่มความสงบของฉากในเบื้องหน้า