Bu narin pastel benzeri çalışmada, bir kadın sıradan bir açıyla, hafifçe öne doğru eğilmiş halde tasvir edilmiş; duruşu merak veya ilgi uyandırıyor. Yumuşak gri ve kahverenginin hakim olduğu renk paleti, sıcak bej ve soluk pembelerle bütünleşerek bu anın dinginliğini vurguluyor. Kadının üzerindeki dar kesim elbise ve kurdeleli şapka, 19. yüzyıl sonlarının zarif modasını yansıtıyor. İnce çizgiler ve gölgeler, sanatçının çizim ile yumuşak renk yıkamaları arasındaki ustalığını gözler önüne seriyor. Arka planda duvarda asılı hafifçe çizilmiş tablolarla, bir galeri ya da sergi atmosferi kurulmuş, ancak yalnız figürden dikkati dağıtmıyor.

Kompozisyon, açılar ve çizgilerle ustaca oynuyor: kadının sırtındaki kıvrım, yaslandığı ahşap yüzeyin yatay çizgisiyle karşıtlık oluşturarak dinamik bir gerilim yaratıyor. Fısıldanan bir hikaye var sanki — kimi izliyor ya da ne düşünüyor? Fırça darbeleri ve sınırlı renk kontrastı, içe dönük bir hissiyat ve sakin bir gözlem duygusu uyandırıyor; huzurlu ama biraz hüzünlü bir atmosfer yaratıyor. Bu eser, 19. yüzyıl sonunun günlük hayat anlarına duyduğu ilgiyi, zarif bir incelik ve hafifçe izlenimci bir yumuşaklıkla yansıtıyor.