Bu sanat eseri, sakin bir tefekkür hissi uyandırıyor; nazik sahne, başını bir masaya yaslamış, görünüşe göre uyuyan bir çocuğu tasvir ediyor. Sanatçının, maviler, kahverengiler ve yumuşak sarıların hakim olduğu, kısık renkleri kullanması, görsel bir formda ninni gibi, huzurlu bir ortam yaratıyor. Fırça darbeleri hassas, uygulamalarında neredeyse noktacı, yüzey boyunca gözü çeken dokulu bir nitelik kazandırıyor.

Kompozisyon basit ama etkili. Uyuyan figür, tuvalin önemli bir bölümünü kaplar, izleyicinin dikkatini öznenin huzurlu durumuna çeker. Yakınlarda büyük, süslü bir sürahi ve bazı diğer nesneler bulunur, evsel bir ortam önerir. Soyut şekiller ve formlarla dolu arka plan, eserin rüya gibi niteliğine katkıda bulunur, belki de uyuyan çocuğun bilinçaltı düşüncelerine ve duygularına işaret eder. Genel izlenim, dinginlik ve samimiyet, bir dinlenme anına bir bakış.