To dzieło sztuki przywołuje poczucie spokojnej kontemplacji; delikatna scena przedstawia dziecko, pozornie śpiące, opierające głowę na stole. Użycie przez artystę stonowanych kolorów, zdominowanych przez błękity, brązy i miękkie żółcie, tworzy spokojną atmosferę, jak kołysanka w formie wizualnej. Pociągnięcia pędzla są delikatne, niemal pointylistyczne w swoim zastosowaniu, nadając fakturę, która przyciąga wzrok na całej powierzchni.

Kompozycja jest prosta, ale skuteczna. Śpiąca postać zajmuje znaczną część płótna, kierując wzrok widza na spokojny stan podmiotu. W pobliżu znajduje się duży, ozdobny dzbanek i kilka innych przedmiotów, sugerujących domową scenerię. Tło, wypełnione abstrakcyjnymi kształtami i formami, przyczynia się do marzycielskiej jakości dzieła, być może sugerując podświadome myśli i emocje śpiącego dziecka. Ogólne wrażenie to spokój i intymność, spojrzenie na prywatny moment odpoczynku.