Bu etkileyici eser, düşüncelere dalmış bir figür çalışmasını, muhtemelen Sokrat'ı, gösteriyor. Sanatçı, düşüncenin özünü yakalıyor; figürün bedeni hafifçe dönmüş, anıtsal bir karar vermeden önceki sessiz bir düşünce anını belgeliyor. Akışkan kıyafetler giymiş olan figürdeki her kırışıklık ve kat, titizlikle işlenmiş, giysinin yaşam kazanmasına ve bedenin organik hareketini taklit etmesine olanak tanıyor. Işık-gölge oyunu, figürün üç boyutluluğunu arttırarak izleyicileri zihnindeki diyalogu hayal etmeye davet ediyor.

Renk paleti, sıcak kahverengiler, yumuşak beyazlar ve hafif gölgelerle hâkim, bir sıcaklık hissi yaratırken aynı zamanda anın felsefi ağırlığını vurguluyor. Anlamla dolup taşan havayı hissedebiliriz; sanki Sokrat'ın düşünceleri zaman içinde yankılanıyor ve ahlak, varoluş ve bilgelik üzerine olan sorularımıza yankı yapıyor. Sanatçının ustaca ellerinde, Sokrat'ın fiziksel varlığı ile onun somutlaştırdığı soyut fikirler arasındaki gerginliği hissediyoruz; bu da neden bu figür çalışmasının 'Sokrat'ın Ölümü' destanının daha geniş anlatımında temel bir unsur olduğunu açıklıyor.