Bu etkileyici eser, sert doğa manzarasında trajedi ve duygularla dolu bir sahneyi ortaya koyuyor. Kompozisyonun merkezinde, yere yığılmış bir figür kadının desteğiyle gösteriliyor; adamın hareketsiz duruşu yaralanma ya da ölümü çağrıştırırken, kadının ifadesi ve hareketleri derin bir üzüntü ve şefkat taşıyor. Yakında yere düşmüş atın karmaşık pozisyonu ise aciliyeti ve şiddeti temsil ederek, figürler arasındaki dramatik olayı yansıtıyor. Arkadaki dalgalı tepeler ve sakin ancak bulutlu gökyüzü, ön plandaki gerilimle yumuşak bir tezat oluşturarak bu trajik olayın kaçınılmaz ve geniş bağlamına dair düşünmeye davet ediyor.

Duygusal derinliği artıran sıcak kahverengiler, mat yeşiller ve fırtınalı mavilerden oluşan zengin toprak tonları ve ifadeli fırça darbeleriyle oluşturulan palet, ışık ve gölge arasında dinamik bir etkileşim sağlıyor. Kompozisyondaki eğik çizgiler — yatan at ve yamaç tarafından çizilen — izleyicinin bakışını tabloda akıcı şekilde yönlendirerek bu hareketsiz anı hareketlendiriyor. Sanatçının tekniği, Romantizmin dramatik anlatımını natüralist detaylarla harmanlayarak sahneyi hem canlı hem de duygusal olarak yankı uyandıran bir hale getiriyor. Kayıp ve acı dolu tarihî ya da anlatımsal bir anı yakalayan bu eser, ani trajedinin ardındaki hikâyeyi ve kopan insan ilişkilerini hayal etmeye davet ediyor.