Resim, tuvali ikiye bölen bir ufuk çizgisi ile bölünmüş, gerçeküstü bir manzara yaratan keskin bir zıtlık sunuyor. Yukarıda, ikili bir gökyüzü açılıyor—yarısı sakin mavi, diğer yarısı kasvetli bir gece. Altın bir güneş ve soluk bir ay asılı duruyor, gündüz ve gece, umut ve umutsuzluğun sembolleri. Ön planda, Frida Kahlo'nun kendisine benzeyen bir figür, ıssızlığın ortasında canlı bir varlık olarak dik oturuyor. Parlak kırmızı bir elbise giymiş, bu renk, bastırılmış toprak tonlarına karşı cesur bir ifade. Yanında, beyaz bir bezle örtülü bir figür, şeklini bozan yaralarla bir sedyede dinleniyor. Zemin renklerin bir yaması, rüya gibi bir kalite katıyor. Figürün tuttuğu küçük bir afiş, umut ve direnç mesajı taşıyor.