Bu etkileyici kış sahnesi, keskin soğuktan korunmak için kalın şallar ve pelerinlere bürünmüş bir grup figürü yakalar. Karla kaplı manzara etraflarını sarmaktadır; solgun ve muted bir arka plan üzerinde ince, yapraksız ağaç dalları rüzgara karşı eğilmektedir. Figürlerden oluşan bir çift yan yana durmakta, yüzleri kısmen görünür ancak gölgeli olup hem savunmasızlık hem de direnç hissi uyandırır; yakında çömelmiş bir figür karlar arasında mücadele etmektedir. Ağır yüklü bir eşek yavaşça arkalarından ilerlerken, küçük siyah-beyaz bir köpek buzlu zeminde tetikte durmaktadır. Ağır bulutlarla kaplı gökyüzü, uzaklardaki karla kaplı dağlarla kaynaşarak bu kırsal kış yolculuğunun soğuğunu ve yalnızlığını vurgular.

Dikkatli ancak hassas fırça darbeleriyle yapılmış bu tablo, yumuşak gri, kahverengi ve beyaz ağırlıklı sınırlı ve muted bir renk paletine sahiptir; mavi ve kırmızının ince dokunuşları izleyicinin gözünü merkez figürlere çeker. Kompozisyon, bakışları ön plandan arkaya doğru çapraz bir şekilde yönlendirir, karın sakinliği karşısında hareket hissi yaratır. Duygusal olarak sahne, sert kış koşullarında insan ruhunun mücadelesi, dayanışması ve direncini narin ama kasvetli bir şekilde yansıtır. Tarihsel olarak, bunu 18. yüzyıl sonundaki kırsal yaşam ve koşulları yansıtan, sıradan insanların soğuk aylarda karşılaştığı zorluklara dair bir bakış sunan, sonraki daha dramatik Goya eserlerine öncülük eden bir gerçekçilikle sunar.