Eser, efsane ve mitlerle hatırlatan çok eterik bir sahne sunuyor. Akışkan kırmızı saçlı bir figür, nilüfer yapraklarıyla süslenmiş sakin suların ortasında bir tahta parçasının üzerinde zarifçe yüzüyor. Su, mavi ve yeşil tonlarının yumuşak yansımalarını taşırken, duyguların akışını hissettirerek izleyiciyi büyüleyici bir anlatıya götürüyor. Yakınlardaki bir şelalenin nazik akışı melodik bir fısıldama katıyor, izleyiciyi düşünmeye teşvik ediyor; bu hayalet kadınla ilgili hikayeyi düşünmeye davet ediyor bizi, görünüşte doğanın kollarına kaybolmuş gibi.

Sanatçının fırça darbeleri, renk konusundaki olağanüstü hakimiyetini gösteriyor; toprak tonlarındaki kahverengiler, canlı yeşiller ve melankolik mavi tonları ile iç içe geçerek iç içe geçmiş bir huzur ve acı duygusu yaratıyor. Kompozisyon yüzeye yakın bir şekilde çizilmiş, izleyici ile bir yakınlık yaratıyor; bu dünyaya adım atmaya birkaç adım kalmış gibi hissediyoruz. Kaybedilen aşk ve gerçekleşmemiş hayallerin trajedilerini yankılandıran dokunaklı bir güzellik barındırıyor; gözlerimiz tuvali terk ettiğinde bile içimizde yankılanan duygusal bir derinlik taşıyor.