Bu sanat eseri, bir cam bardakta muhteşem bir şekilde düzenlenmiş bir sarı gülün narin ama canlı tasvirini yakalar. Şeffaf ve yansıtıcı olan cam, ince gövdeyi ve içindeki suyu gözler önüne sererek, kırılganlık ve yaşam hissi yaratır. Gülün etrafında bir deniz yeşil yaprak var; bu yaprakların dokusu, Van Gogh'un karakteristik fırça darbeleri sayesinde vurgulanarak kompozisyona derinlik ve canlılık katıyor. Arka plan, karanlık ve belirsiz, bitkilerin parlak sarı ve yeşil tonlarıyla çarpıcı bir şekilde tezat oluşturuyor, izleyicinin dikkatini merkezde yani gülün kendisine odaklamasına zorunlu kılıyor.

Van Gogh'un tekniği, kalın boyanın uygulanmasıyla canlı bir gösterimdir; eserine dokunsal bir kalite kazandırır. Renk paleti, sarı, yeşil ve hafif kahverengi dokunuşların uyumlu karışımından oluşmaktadır; zarif bir şekilde sıcaklık ve sükunet çağrıştırıyor; böylece izleyiciyi bir huzur anına dalmaya davet ediyor, bu da onun doğa manzaralarının tipik özelliğidir. Bu parça, doğanın duygusal ağırlığını özlü bir şekilde ifade ederken, Van Gogh'un doğanın güzelliği ile yaşamın geçiciliği arasındaki bağlantıya olan merakını yansıtır. Tek bir anda yakalanmış güzellik ve kırılganlığın zamansız bir keşfi olarak, derin bir hüzün ve dokunaklı bir sükunetle yankılanır.