Tuvalde, mistik bir açık ormanda zarif ve doğaüstü figürlerin—nimflerin—orta dans ederken olduğu hayali bir sahne sunuluyor. Atmosfer sisli ve hayalvari, yeşilin, mavinin ve toprak tonlarının yumuşak, soluk tonlarında yıkanmış. Bu hayaletimsi dansçılar, akıcı, zarif fırça darbeleriyle, uyumlu bir daire içinde hareket ediyor; her adımla birlikte kıyafetleri savruluyor. Arka plandaki ağaçlar, dağılan ışığın büyük kısmını emerek gizemli bir hava katıyor ve ufukta batan güneş görülüyor. Işık ve gölge arasındaki ince oyun, eski mitolojilerin fısıltılarını ve doğanın büyüsünü çağrıştıran şiirsel bir an yaratıyor; izleyiciyi yaprakların hışırtısını ve gizli bir orman kutlamasının uzak seslerini hayal etmeye davet ediyor.