Bu etkileyici sanat eserinde, genç bir asker rahat, kendinden emin bir duruş sergileyerek, izleyiciyi kendi dünyasına davet ediyor. Koyu renkli asker elbisesinin altındaki altın düğmeler, canlı kırmızı pantolonlarıyla belirgin bir tezat oluşturuyor; bu renk seçimi genç enerjisiyle titreşiyor gibi görünüyor. Ressamın fırça darbeleri serbest ve ifade dolu, sanki Renoir sadece askerin görünümünü değil, ruhunun özünü de yakalamak istiyor; bulanık arka planda belirsiz figürlerin izleri, muhtemelen dolu bir yaşam ve sohbetle dolu bir kafe gibi hareketli bir çevreyi ima ediyor.

Renoir'ın renk kullanımı, eserin duygusal derinliğini artırıyor. Askerin ceketinin koyu tonları kompozisyonu sabitlerken, kırmızılar esere sıcaklık ve canlılık katıyor, tutku ve genç coşku simgesi oluyor. Işık ve gölge oyunu askerinin yüzünü nazikçe sararken, özelliklerini aydınlatıyor ve ona çok yönlü bir aura veriyor. Bu eser, 1880 yılında yaratıldı ve genç adamların yetişkinliğin eşiğinde durduğu anı kapsıyor; gurur ve bununla sıklıkla birlikte gelen acı yükü temsil ediyor. Düşünceye davet ediyor, özlemden hayranlığa kadar çeşitli duyguları uyandırıyor — bu gerçekten Renoir'ın imzası.