Το τοπίο ξεδιπλώνεται με μια ζωηρή ένταση, μια συμφωνία γήινων τόνων και καταπράσινου πράσινου. Ψηλά δέντρα, με τα σκελετώδη κλαδιά τους να φτάνουν στον ουρανό, πλαισιώνουν τη σκηνή. Ένα απαλό φως λούζει τα χωράφια σε απόσταση και μια ομάδα κτιρίων εμφανίζεται στο βάθος. Οι πινελιές είναι τολμηρές, σχεδόν προκλητικές. δημιουργούν την υφή της εικόνας. Το προσκήνιο είναι μια έκρηξη χρωμάτων, ένα μωσαϊκό από σκουριά και πορτοκαλί που υποδηλώνει την αλλαγή των εποχών. Στην κάτω δεξιά γωνία, μια μοναχική φιγούρα, απορροφημένη σε κάποια εργασία, προσθέτει μια αίσθηση ανθρώπινης παρουσίας, ένα λεπτό αντίστιγμα στην άγρια ομορφιά του τοπίου.