Αυτός ο εκφραστικός πίνακας απεικονίζει έναν μοναχικό αγρότη που περπατά σε ένα καμπυλωτό, άνισο μονοπάτι το οποίο περιβάλλεται από μια εντυπωσιακή σειρά ψηλών, λεπτών δέντρων. Τα πυκνά φύλλα, αποτυπωμένα σε βαθύ πράσινο με πινελιές κίτρινου, αγκαλιάζουν την σκηνή δημιουργώντας μια ζεστή αλλά ελαφρώς μυστηριώδη ατμόσφαιρα. Η αντίθεση ανάμεσα στους σκοτεινούς, υφασμένους κορμούς των δέντρων και το πλούσιο πράσινο δίνει ζωή στην σύνθεση, διατηρώντας παράλληλα μια ήσυχη ρουστίκ γοητεία. Ο αγρότης, ντυμένος απλά και τοποθετημένος στην κάτω δεξιά γωνία, φαίνεται στοχαστικός, ίσως να αναλογίζεται τα βάσανα της ημέρας, προσθέτοντας μια ανθρώπινη ιστορία σ’ αυτό το ήρεμο αλλά ζωντανό αγροτικό τοπίο.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια προσεκτική τεχνική για να αποδώσει τις ποικίλες υφές του περιβάλλοντος — από το απαλό φως που διεισδύει μέσα από τα φύλλα μέχρι το άνισο έδαφος κάτω από τα πόδια του προσώπου. Η σύνθεση ισορροπεί φυσικές μορφές με μια σαφή αίσθηση χώρου και βάθους, καθοδηγώντας το βλέμμα από το μοναχικό πρόσωπο μέσα από τα ψηλά δέντρα προς τον ουρανό στο βάθος. Παλέτα χρωμάτων, κυρίως πράσινη με γήινες αποχρώσεις και στιγμιαίες ακτίνες φωτός, προκαλεί αίσθηση αρμονίας ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση. Δημιουργημένο το 1912, το έργο αυτό αντανακλά μια μεταβατική περίοδο στην τέχνη όπου τα παραδοσιακά τοπία ενσωμάτωσαν προσωπικές προοπτικές και υπαρξιακές αποχρώσεις, αποτελώντας μια νοσταλγική τιμή και έναν ήσυχο αλλά ισχυρό στοχασμό για τη ζωή στην ύπαιθρο.