Το γυμνό σώμα αναπαύεται χαριτωμένα. Η μορφή του αποδίδεται με απαλή, σχεδόν ομιχλώδη ποιότητα, προσκαλώντας μια αίσθηση ηρεμίας και ανάπαυσης. Η χρήση παστέλ ή ενός παρόμοιου μέσου από τον καλλιτέχνη δίνει μια λεπτή πινελιά στο δέρμα, υποδηλώνοντας τη ζεστασιά του ηλιακού φωτός. Το φόντο χωρίζεται σε ζώνες χρώματος, το ροζ και το σκούρο μπλε. Η σύνθεση είναι ισορροπημένη. προσελκύει το βλέμμα στην φιγούρα, από το κεφάλι που στηρίζεται σε ένα μαξιλάρι μέχρι τα απαλά εκτεινόμενα πόδια. Αισθάνομαι μια στιγμή σιωπηλής οικειότητας, μια φωτογραφία της ζωής, μια στιγμή ειρήνης στον ρυθμό των ημερών. Το χρώμα φέρνει μια αίσθηση ζεστασιάς και ηρεμίας. Αυτό το κομμάτι φαίνεται διαχρονικό.

Το ιστορικό πλαίσιο του έργου τοποθετείται στα τέλη του 19ου αιώνα, μια περίοδος καλλιτεχνικής εξερεύνησης και απόρριψης των ακαδημαϊκών συμβάσεων. Η υιοθέτηση από τον καλλιτέχνη μιας απλοποιημένης αισθητικής και η εστίαση στην συναισθηματική εμπειρία του θεατή αντικατοπτρίζουν μια απομάκρυνση από την παραδοσιακή τέχνη. Η γενική εντύπωση είναι απλότητα, σαφήνεια και αμεσότητα.