Ο πίνακας αποτυπώνει μια βίαιη και χαοτική σκηνή: μια ατμομηχανή έχει εκραγεί και μια φλόγα φωτιάς σε ζωντανά κόκκινα και πορτοκαλί χρώματα κυριαρχεί στη σύνθεση. Το σκοτεινό, καπνισμένο φόντο έρχεται σε έντονη αντίθεση με τις φλόγες, δημιουργώντας αίσθηση καταστροφής και δράματος. Τα διασκορπισμένα πρόσωπα είναι ζωγραφισμένα με χαλαρές και γρήγορες πινελιές, εκφράζοντας πανικό και σύγχυση καθώς τρέχουν ή προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί γρήγορες και δυναμικές πινελιές που μοιάζουν να αιχμαλωτίζουν την εκρηκτική ενέργεια — τραβώντας τον θεατή μέσα στο χάος της στιγμής. Οι θολές κινήσεις, τα τρεμοπαίγματα του φωτός και τα καμένα συντρίμμια δημιουργούν μια σχεδόν κινηματογραφική αίσθηση επείγοντος και τρόμου.

Η παλέτα χρωμάτων, με βαθύ μαύρο, φωτεινό κόκκινο και λαμπερό κίτρινο, ενισχύει την συναισθηματική ένταση προκαλώντας φόβο και δέος. Η αντίθεση ανάμεσα στην ανθρώπινη ευαλωτότητα και την ανεξέλεγκτη δύναμη της βιομηχανικής τεχνολογίας συμβολίζει τις δυσκολίες της βιομηχανοποίησης. Ιστορικά, το έργο αντικατοπτρίζει το ενδιαφέρον και την ανησυχία του 19ου αιώνα για την ταχεία τεχνολογική πρόοδο, αποτυπώνοντας τους εκρηκτικούς κινδύνους που κρύβονται πίσω από την πρόοδο. Οι ελεύθερες, εκφραστικές πινελιές και ο δραματικός φωτισμός κάνουν αυτό το έργο όχι μόνο ιστορικό ντοκουμέντο αλλά και έντονη συναισθηματική εμπειρία.