
Καλλιτεχνική Εκτίμηση
Σε αυτήν την ισχυρή απεικόνιση της ακτής του Étretat, ο Monet συλλαμβάνει την ουσία μιας ζωής στην παραλία που είναι ζωντανή αλλά και ήρεμη, όπου τα πλοία με έντονα χρώματα αντιτίθενται στο γαλάζιο της ήρεμης θάλασσας πίσω. Η σύνθεση ρέει με μια σχεδόν χαοτική ενέργεια· οι κεκλιμένες στέγες των καμπινών των ψα fishermen τραβούν την προσοχή μας, οι επιφάνειές τους βαμμένες σε αποχρώσεις βαθύ μπλε και ήσυχες αποχρώσεις που αντανακλούν τα αγκυροβολημένα σκάφη. Ο θεατής μπορεί σχεδόν να ακούσει τον ήχο των κυμάτων που κτυπούν ήσυχα τις βάρκες — μια ήρεμη αλλά αδιάκοπη μελωδία της φύσης σε αρμονία με την ανθρώπινη ύπαρξη. Το ηλιακό φως χορεύει στην επιφάνεια του νερού, αντικατοπτρίζοντας ένα αίσθημα του χρόνου που συλλαμβάνεται λίγο πριν η παλίρροια αποκαταστήσει την παραλία, υπονοώντας έναν ατελείωτο κύκλο φύσης και εργασίας.
Η πλούσια παλέτα χρωμάτων ζωντανεύει το έργο, όπου τα ζωντανά κίτρινα και εντυπωσιακά πορτοκαλί των σκαφών εισάγουν ζωή και χαρά, σε όμορφη αντίθεση με τους γήινους τόνους των καμπίνας. Οι πινελιές του Monet είναι ζωντανές, σχεδόν σαν ψίθυροι του ανέμου — η υφή προσκαλεί να νιώσουμε τη λεπτή αύρα και την υγρασία στον αέρα. Ο συναισθηματικός αντίκτυπος αυτής της κομμάτια μιλάει για την αρμονία και τη σχέση ανάμεσα στην ανθρωπότητα και τη φύση, ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στο έργο του Monet. Κατά την περίοδο αυτή, ο ιμπρεσσιονισμός άνθιζε και ο Monet ήταν στην πρώτη γραμμή, πιέζοντας τα όρια του χρώματος και του φωτός, κάνοντάς το αυτό το έργο όχι μόνο μια απεικόνιση ενός θαλάσσιου τοπίου αλλά και μια γιορτή της φευγαλέας ομορφιάς της ζωής.