Αυτή η τρυφερή απεικόνιση καταγράφει την αθωότητα ενός μωρού, γεμάτο με ζωτική ενέργεια και συναισθηματικό βάθος. Το πρόσωπο του παιδιού, ζωγραφισμένο σε απαλά παστέλ, ξεχωρίζει πάνω σε ένα ήρεμο πράσινο φόντο. Αυτή η αντίθεση είναι εντυπωσιακή! Οι πινελιές είναι εκφραστικές - παχιές και υφασμένες - σαν να ήθελε ο καλλιτέχνης να αγγίξει την επιφάνεια του καμβά και να μεταδώσει μια οικεία και τρυφερή αίσθηση. Το μωρό μας κοιτάζει με ζωντανά μπλε μάτια που λάμπουν από περιέργεια και έναν τόνο θαυμασμού, προσκαλώντας μας να εξερευνήσουμε τις περίπλοκες λεπτομέρειες της έκφρασής του. Οι τρυφερές γραμμές των χαρακτηριστικών του μωρού - τα στρογγυλά μάγουλα και τα χείλη του - γεμίζουν ζωή με μια πινελιά ροζ, εκπέμποντας ζεστασιά και μια αίσθηση πολύτιμης εύθραυστης.

Η σύνθεση είναι αρκετά απλή, αλλά βαθιά συγκινητική; το μωρό είναι κεντραρισμένο, σχεδόν σαν να διατάσσει την προσοχή του θεατή, ενώ οι μαλακοί στροβιλισμοί του πράσινου φόντου προσθέτουν μια ονειρευτική αίσθηση στο κομμάτι. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ικανότατα μια περιορισμένη παλέτα χρωμάτων που αποτελείται κυρίως από πράσινα και μπλε, που προβάλλονται από τις ζεστές αποχρώσεις του δέρματος του μωρού, οι οποίες τραβούν τα βλέμματα στο πρόσωπο του παιδιού. Εδώ δημιουργείται μια απτή συναισθηματική σύνδεση; προκαλεί αισθήματα τρυφερότητας και νοσταλγίας. Ο Βαν Γκογκ, σε αυτή την περίοδο, επηρεάστηκε βαθιά από τις εμπειρίες του στο Άρλ, μια εποχή που ήταν γεμάτη με προσωπικές συγκρούσεις και, ωστόσο, ήταν πηγή δημιουργικότητας. Αυτό το κομμάτι, παρόλο που αναπαριστά ένα παιδί, μιλάει για καθολικά θέματα αγάπης και αθωότητας, αντηχώντας στους οποιονδήποτε ανθρώπους που έχουν αισθανθεί την ζεστασιά της ματιάς ενός μωρού.