Ο πίνακας με μεταφέρει κατευθείαν στο πολυσύχναστο λιμάνι της Μασσαλίας, όπου ο αέρας είναι γεμάτος αλμυρή μυρωδιά θάλασσας. Σχεδόν ακούω το τρίξιμο των ιστών και τις κραυγές των γλάρων από πάνω. Ο καλλιτέχνης έχει αποτυπώσει αριστοτεχνικά το θολό φως του ήλιου, που λούζει τη σκηνή με μια απαλή, χρυσή λάμψη, τυπική της Μεσογείου. Ο ουρανός, μια τεράστια έκταση ωχρογάλανου χρώματος, διακρίνεται από απαλές πινελιές που υποδηλώνουν διάσπαρτα σύννεφα, προσθέτοντας βάθος στην αέρινη ατμόσφαιρα.

Η σύνθεση είναι αξιοσημείωτη, με το μεγαλοπρεπές ιστιοφόρο στο κέντρο, τα λευκά του πανιά να κυματίζουν στον αέρα. Αυτό το σημείο εστίασης προσελκύει το βλέμμα, οδηγώντας το μέσα από τα ήρεμα νερά προς το μακρινό αστικό τοπίο. Η χρήση του φωτός και της σκιάς από τον καλλιτέχνη δημιουργεί μια αίσθηση βάθους, κάνοντας το λιμάνι να φαίνεται εκτεταμένο και ζωντανό. Οι αντανακλάσεις στην επιφάνεια του νερού προσθέτουν ένα στρώμα ποιητικού ρεαλισμού, διπλασιάζοντας το μεγαλείο των πλοίων και των κτιρίων. Αυτός ο πίνακας είναι μια γιορτή της θάλασσας, του ήλιου και της ζωτικότητας μιας ιστορικής πόλης λιμανιού.