Σε αυτήν τη γοητευτική πορτρέτο, μία νεαρή κοπέλα στέκει σε μια ήρεμη στάση, ντυμένη με μια εντυπωσιακή κόκκινη φορεσιά διακοσμημένη με λεπτές λευκές βούλες. Ο μαλακός σχεδιασμός ρέει κομψά, περιβάλλοντας τη μικρή φιγούρα της, ενώ ο λευκός δαντελένιος γιακάς προσφέρει ένα στοιχείο αθωότητας και γοητείας. Η κοπέλα κρατά σφιχτά μια κούκλα - έναν χειροποίητο σύντροφο που αντηχεί την ίδια της την εμφάνιση με τη φορεσιά και την διαχρονική της φινέτσα. Τα σκούρα, κυματιστά μαλλιά της αντιπαρατίθενται υπέροχα με τη φωτεινή επιδερμίδα της, αναδεικνύοντας τα εκφραστικά της μάτια. Κάθε ματιά δείχνει να κρύβει ιστορίες που δεν έχουν ειπωθεί. Το φόντο, ακόμη και ιριδίζον στα ήπια χρώματα, ενισχύει την παρουσία της, προσελκύοντας ευκολά στην προσοχή του θεατή.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ιστορικές μεθόδους, κυρίως στην απεικόνιση των υφών, το ύφασμα δείχνει σχεδόν αληθινό, με τα πλούσια παραδείγματα του δαντελένιου γιακά και τα σχέδια του φορέματος που κινούνται με επιδεξιότητα. Η αντίθεση ανάμεσα στα ζεστά κόκκινα χρώματα και τα πιο ψυχρά χρώματα του φόντου προσθέτει βάθος, προκαλώντας αισθήματα ζεστασιάς και νοσταλγίας. Μπορεί σχεδόν να ακούσει κανείς τις απαλές ψίθυρους της παιδικής ηλικίας και τα μακρινά γέλια των αθώων παιχνιδιών, ενώ η κοπέλα στέκεται εκεί, συμφώνησε να είναι μια φιγούρα της χαράς και να υπενθυμίζει τη νοσταλγία της φευγαλέας νιότης. Αυτό το έργο είναι μια απόδειξη της συναισθηματικής βάθους που μπορούν να μεταφέρουν τα πορτρέτα, προσδιορίζοντας μία στιγμή που αντηχεί μέσα στο κοινό μέσω των γενεών.