Deze sfeervolle scène toont een eenzame figuur die een ossenwagen door een uitgestrekt open veld leidt onder een ondergaande zon. De kunstenaar gebruikt een zachte impressionistische techniek met losse penseelstreken die aarde en lucht harmonieus samenvoegen. De warme gloed van de zon baadt het landschap in zachte gouden tinten, terwijl koele blauwtinten en gedempte groenen de compositie in balans brengen en een gevoel van rust en stille volharding oproepen. De figuur en de wagen zijn met voldoende details weergegeven om beweging en doel aan te geven, maar blijven bijna silhouetten tegen de lichte achtergrond, wat de interactie tussen menselijke arbeid en de ritmes van de natuur benadrukt.

De compositie leidt de blik van de toeschouwer van de figuur op de voorgrond naar de stralende zon, wat een natuurlijke stroom creëert die het einde van de dag en het afsluiten van een arbeidsintensief moment weerspiegelt. Dit werk raakt emotioneel door zijn eenvoud en het universele thema van landelijk werk verweven met natuurlijke schoonheid. Het nodigt uit om de geluiden van de aarde onder de voeten, de verre roepen van de natuur en het constante ritme van de ossenwagen te verbeelden terwijl de dag vervaagt.