Een vredig landschap ontvouwt zich voor ons, doordrenkt van licht na een recente regen. Het tafereel wordt gedomineerd door een levendig groene weide, weelderig en uitnodigend, prachtig aangevuld door de diepe, sombere blauwtinten van de lucht, die hint naar de vervagende resten van een storm. Dramatische wolken hangen boven ons, wuivend en tumultueus, maar er is een gevoel van rust dat wordt weerspiegeld in de stilte van de velden hieronder; het lijkt alsof de wereld net een diepe adem heeft gehaald na een stormachtig tumult.

In dit schilderij trekt de compositie de aandacht naar een eenzame structuur, misschien een schuur of een boerderij, die stil op een zachte heuvel zit. De verticale lijnen van het gebouw contrasteren met het golvende landschap, waardoor een sterke focus ontstaat. Koeien grazen op de voorgrond, hun stilstand versterkt het gevoel van sereniteit dat door het geheel van de scène heen loopt. De kleuren hebben een stralende kwaliteit, vooral de groenen, die lijken te stralen onder het zachte licht dat door de wolken filtert. Dit roept gevoelens van nostalgie en verlangen op, herinnert ons aan simpelere tijden doorgebracht in de omhelzing van de schoonheid van de natuur.