Het onderwerp kijkt met een bedachtzame, bijna melancholische blik. Het meesterlijke gebruik van chiaroscuro door de kunstenaar trekt onmiddellijk de aandacht: een rijke, donkere achtergrond contrasteert scherp met het gezicht en de handen van de geportretteerde, waardoor zijn kenmerken worden benadrukt. Hij draagt een donkere jas, nonchalant open om een vleugje scharlakenrood te onthullen van een sjerp om zijn middel en de rode voering onder zijn witte overhemd met kraag. Dit gedurfde kleurgebruik is typerend voor de periode. De penseelstreken lijken vrij en zelfverzekerd, en geven een gevoel van intimiteit en afstand tegelijkertijd. Er is een lichte aarzeling, een vleugje introspectie in zijn uitdrukking waardoor je je afvraagt ​​over de gedachten en het innerlijke leven van de man.