Een weelderige scène ontvouwt zich terwijl een overweldigende stroom van roze rozenblaadjes een grootse Romeinse setting overspoelt, waarbij figuren die op de grond en kussens liggen worden bedolven. De compositie contrasteert meesterlijk de chaotische, bijna verstikkende overvloed aan bloemen op de voorgrond met de kalme, liggende aristocraten die rond een tafel in de achtergrond zijn verzameld; hun uitdrukkingen zijn een mix van amusement en nieuwsgierigheid. De techniek van de kunstenaar is minutieus; elk blaadje is met delicate precisie weergegeven, waardoor een weelderige, tastbare textuur ontstaat die de kijker bijna uitnodigt om de zachtheid en het gewicht van de bloemen te voelen. Het kleurenpalet wordt gedomineerd door zachte roze tinten en warme huidtinten, doorbroken door koele marmeren zuilen en gouden accenten, wat een decadente sfeer oproept die doordrenkt is van luxe en overdaad. Dit schilderij vangt een moment vol schoonheid en gevaar, en roept een intense emotionele reactie op die balanceert tussen betovering en onbehagen.

Gevestigd in het oude Rome is dit werk gebaseerd op historische mythologie en beeldt het een berucht hoofdstuk uit waarbij keizer Elagabalus zijn gasten naar verluidt bedolf onder rozenblaadjes tijdens een weelderig banket. Buiten zijn historische vertelling is het schilderij een viering van sierlijke rijkdom en een overdenking van overdaad, sterfelijkheid en spektakel. De vaardigheid van de kunstenaar om gedetailleerd realisme met theatrale drama te verweven maakt dit werk tot een boeiend feest voor het oog en de verbeelding, dat kijkers uitnodigt om zich te verliezen in een moment dat zweeft tussen geschiedenis en fantasie.