Het kunstwerk legt een serene Venetiaanse scène vast onder de zachte gloed van het maanlicht; het is een moment van stilte. De kunstenaar heeft op meesterlijke wijze aquarel gebruikt, wat duidelijk wordt in de delicate vermenging van kleuren en de transparantie die een gevoel van sfeer oproept. De lucht is het dominante kenmerk, met een palet van diepblauwe en houtskoolgrijze tinten, en dikke, gestructureerde wolken die de maan gedeeltelijk verbergen. De weerspiegeling van de maan in het water creëert een glinsterend pad. De compositie is eenvoudig, maar effectief; de lage horizonlijn benadrukt de uitgestrektheid van de lucht en het water. De scène creëert een voelbaar gevoel van kalmte.