Het beeld toont een prachtige 18e-eeuwse aanblik van een groot kapel met een majestueuze gotische gevel, zacht verlicht door daglicht onder een deels bewolkte hemel. Rechts vallen de ingewikkelde steenstructuren en hoge glas-in-loodramen van het kapel op, die architecturale pracht uitstralen en uitnodigen tot het voorstellen van het echoën van hymnes binnenin. Links rijzen bescheiden gebouwen en schoorstenen bescheiden op, in contrast met de grandeur van het kapel maar harmonieus geïntegreerd in het tafereel. Loofbomen omlijsten de voorgrond en verzachten de steen- en bakstenen constructies, terwijl figuren gekleed in kleding uit die tijd de scène levendig maken. Hun interacties, spelende kinderen en aankomende koetsen scheppen een serene sfeer, waar de geschiedenis ademt te midden van de rustige bedrijvigheid rondom het kapel.

Paul Sandby’s fijne penseelstreken zijn zichtbaar in de verfijnde uitvoering van texturen—van het gladde steenwerk van de kapelmuren tot de ruwere bakstenen en houten structuren—en creëren een rijke visuele vertelwijze. Het kleurenpalet balanceert de koele grijstinten en blauwen van de lucht en steen met de warme bruin- en groentinten van de bomen en aarde, en toont een harmonieuze samensmelting van natuurlijk licht en architectonische details. De compositie is meesterlijk in balans, waarbij de imposante rechterzijde van het kapel wordt gecompenseerd door de open ruimte en menselijke activiteit links, en zo het oog soepel over het tafereel leidt. Dit werk documenteert niet alleen een iconische historische locatie, maar roept ook een emotionele respons op van stille eerbied en waardering voor de combinatie van menselijke kunst en natuur in een bevroren moment in de tijd.