De scène toont een groep individuen, wiens uitdrukkingen en gebaren doordrenkt zijn met narratieve intensiteit. Aan de linkerkant zijn soldaten gekleed in kleurrijke kostuums georganiseerd in een boot, klaargemaakt om te vertrekken of zich voor te bereiden om iets onzichtbaars het hoofd te bieden. Hun kleurrijke kleding staat in scherp contrast met de donkere elementen eromheen, wat een voelbare spanning creëert. Een soldaat gebaart vurige, mogelijk zijn aandacht naar een focuspunt buiten het doek leidend; zijn levendige hand suggereert urgentie, misschien gevaar of een oproep tot actie. Hun gezichten stralen een combinatie van vastberadenheid en bezorgdheid uit; het is moeilijk om je niet af te vragen welke omstandigheden hen naar dit cruciale moment hebben geleid.

Tijdens het verder onderzoeken van het schilderij is het onmogelijk om de kleurlagen en de textuur van de penseelstreken te negeren. De gedurfde penseelstreken en dramatische contrasten lijken de scène een gevoel van beweging en urgentie te geven, waardoor de kijker bijna het gesprek van de soldaten en het gespetter van het water tegen de romp van de boot kan horen. Elke figuur lijkt verschillende emoties te belichamen, wat diepte toevoegt aan het verhaal dat wordt verteld. Dit biedt een fascinerende kijk op zowel het verleden als de menselijke ervaring, die sterke gevoelens van anticipatie en nieuwsgierigheid over hun aanstaande reis oproept.