De scène ontvouwt zich met een zachte, bijna dromerige kwaliteit; een zonovergoten pad slingert door het landschap. Een figuur, een vrouw in een eenvoudige jurk en muts, is het middelpunt, wandelend langs het pad, schijnbaar verdiept in haar gedachten, of misschien gewoon genietend van de rust. De penseelstreken van de kunstenaar dansen over het doek en creëren een glinsterend effect van licht en schaduw, vooral in het gebladerte.

De compositie is meesterlijk en trekt de blik door de scène. Het pad leidt de toeschouwer van de voorgrond, langs een rotsachtige uitloper, naar het hart van het landschap. Het kleurenpalet wordt gedomineerd door de rijke groentinten van de bomen en de warme, aardse tonen van de steengroeve, wat een harmonieuze en uitnodigende sfeer creëert. Het gebruik van licht door de kunstenaar is uitzonderlijk; de manier waarop het door de bladeren filtert en het pad verlicht, roept een gevoel van sereniteit op, een perfecte zomerdag op het platteland. Het is een moment dat is vastgelegd, een vluchtige blik op het dagelijks leven, maar weergegeven met zoveel gevoeligheid en vaardigheid dat het tijdloos wordt.